Litt om dei største utfordringane først:

Hjertesjukdom (MVD):
Det er 8 ganger større sjangse for at ein cavalier dør av denne hjertesjukdommen enn andre raser, ref Agriastatistikk. Men dei fleste cavalierer dør med denne, ikkje av den sjølv om 50 % får den i mild grad før dei når 6-7 år.

Syringomyelia (SM):
Ca 2 % av cavalierer er affisert og har symptomer på SM.
Ca 70 % er scanna med funn av SM, men uten symptomer. altså merker ingen ting av det.
Ca 98 % er scanna med funn av CM, hjerneform (lillehjerna pressa sammen) som kan henge sammen med SM. Dette gjeld også i meir eller mindre grader andre små hunderaser også som griffon, chihuaua, pomeranian osv. altså ingen cavaliersjukdom. Scanning kan gjerast to stader i norge der det koster mindre enn ca 8000 kr så dette er en stor kostnad. Hunden må ha full narkose og det er ein omfattande undersøkelse i MRI maskin. Så lenge en ikkje er sikker på om dette er måten å hindre SM på så er ikkje dette eit krav i klubben. SM har ei avansert og enno ukjent nedarving. Scanning over mange år i bl.a Nederland og Danmark har ikkje gitt det gode resultatet enn hadde forventa. Når det er sagt er scanninger viktig for at vi skal finne ut av sjukdommen.

Patellaluksasjon( (PL) og hoftedysplasi (HD):
Alle avlsdyr må sjekkast for PL (enkel undersøkelse). HD (narkoseundersøkelse) er ikkje så utbredt i rasen, ca 2 prosent.

Augesjukdommer (Katarakt o.l):
Alle avsldyr må augelysast så dei alvorlige sjukdommane blir luka ut. Kan enkelt gjerast hos dyrlege.

Curly Coat Syndrome og Episodic Falling:
Alle avlsdyr skal vere gentesta. P.g.a. en enkel gentest er dette no nesten utrydda, men det fins berarar av genet som fortsatt kan brukast i avl då dei ikkje gir sjuke avkom (resessiv nedarving). 


Avlskrav i klubben:

Avlsdebut er økt til 3 år. Det vil sei at foreldre til avlsdyr er 6 år eller meir.
Jo eldre hundane er jo meir fanger en opp det at dyr kan vere råka av hjerte og SM som er utviklingssjukdommer. Dette er den strengaste avlsalderdebut av andre lands klubber!

Oppdrettere på klubbens oppdretterliste må delta på minst 1 kurs annakvart år. Det blir avholdt 1-2 kurs og oppdretterseminar i året til opplysning og debatt.

Alle oppdrettere bør (må om dei skal stå på klubbens oppdretterliste)  sende inn skjema på hunder som skal i avl og vere godkjent i.h.t ein hjertematrise. Det er avsrådet utnevnt av styret som kontrollerer at alle opplysninger er rette. 
Det må signerast på at avlsdyr er symptomfrie på SM og vere fysisk friske i tillegg til pålagte tester (som beskrevet ovanfor).

Frå tidligare er hjerteattest og patellaattest som sjølvsagt må vere fri, det er uendra.
Men nytt frå 1.1.2020 er at det er kun godkjente veterinærer av NKK som kan utføre hjerteundersøkelser og det skal inn i DogWeb. 


Anna styrearbeid:

Styret har hatt eit stort arbeid med å sette i gang fjorårets årsmøtevedtak, dei nye avlsreglane. Dei har eit samarbeid med dei andre Nordiske landa der dei har møttest for å dele erfaringer og sette vegen vidare. 
Styrerepresentanter har deltatt på eit møte i England (moderlandet til CKCS) med den Engelske Cavalierklubben der det har vore diskutert helseutfordringer, utavl med anna rase o.l.
RAS er blitt til  og skal reviderast i 2019.



​

Ja det er vanskelig å la vere sånne fristelser på nett... Eg har altså meldt meg på eit kurs som går på nett over eit års tid. Det er "ELITE Hundeeiger" hos Nordisk Neste- og Hundeterapiskole med 9 moduler og masse ekstra nerde-godis. No kan eg kose meg i eit år framover med mykje god lære om korleis hundens kropp fungerer og det å  trene/forebygge skade mm.

I tillegg går eg (mitt fjerde; AB2) kurs hos Emma Garlandt i "Hun om Hund". Emma er adferdsbiolog og tek for seg adferden til hunden -Vitenskapelig basert hundekunnskap. Her går vi heilt i dybda på dei biologiske fenomena som styrer adferd(følelser, sanser, gener, evolusjon/seleksjon, nervesystemer osv) - Etologi.
​ELITE går meir på det med korleis resten av kroppen fungerer. Så da tenker eg at eg har litt å gjere framover :)

Denne helga har mor kursa seg igjen. Ja en kan no ikkje gå glipp av det når Turid Buvik frå Trondheim Hundeskole har komt til Sunnmøre Hundeklubb for å lære oss meir om hundeadferd! 

Og gjett kem som stakk av med Ona-sjokolade-og-kaffebrenneriet-premien for beste kommentar på kurset.....hihi...nomnom :)))

Og påskestrikket veks i takt med hjernecellene... :)

I dag har alle tre tøttene fått hjerteattest -uten anmerkning sjølvsagt ;) 
Attestane er også sendt inn til klubbens helseliste kvart år, som ordentlige cavalierer skal ;)
Ally og Bonnie fekk den årlige vaksina si også. Anemone må vente litt til for dette er ca ein gong i året. Det gjer at vi kan komme på treff og utstilling og sleppe å vere redd for kennelhoste og lignande ulumskheiter :) 

No desse dager med diskusjoner om etisk hundeavl så mistenker eg at det er litt forvirring over kva ein cavalier er?
Eg har jo lenge tenkt at eg skulle blogge om forskjellen på ein cavalier og ein king så her er den altså:

I desse tider med debatter om etisk hundeavl...(sjå debatten her)...så er det greit å ha på det tørre...kva er ein cavalier?
 
Av og til lurer eg på om enkelte kanskje blander korta litegranne....ja eg er ikkje sikker, men det virker slik på meg når det blir sagt at cavalierens rasestandard kan gjere at cavalieren får dårligare helse....

Så tenkt så gjort...då måtte eg gjere nokre presiseringer i rasestandaren.
​Eg har utheva enkelte ting som eg syns kan vere greit å ha klart:

Hvis det er slik at dette kan lage ein usunn hund så skjøner eg ikkje det. Då må noken vere så snill å forklare det til meg. Det er ikkje slik her at det feks står kortast mulig nase. Nei den skal vere lang og passe til hodet og vere altså ca 4 cm. Om det er dommere som i utstilling premierer kortare så treng dei heller å oppdatere seg på standarden slik at ikkje oppdrettere må tilstrebe seg noke feil for å få vinne i ringen.
​
Så har vi det med cavalier og king....veit du forskjellen?
Det vil eg skrive om i neste blogginnlegg.

Av og til må ein jo ha eit litt filosofisk/vitenskapelig innlegg på ein blogg også.…så her er mitt bidrag ein kald januarkveld.
 
Kan vi berre fortsette å lage flottare, mindre/større og raskare hunder for alltid? Nope… fortsetter det i samme duren går vi tom for genetisk variasjon, men selektiv avl kan sjølvsagt forbetre dei fleste eigenskapar som blir nedarva polygenetisk (ein arveform der fleire sett med arveanlegg bestemmer utforminga av ein eigenskap).
 
Så hvis en da er oppdretter og er ute etter visse kvaliteter (størrelse, temperament, arbeidsevne, pels, ørelengde, snutelengde, skuldervinkling eller intelligens –lista er lang) så kan en gå glipp av «gode gener». For eksempel: det blei ikkje avla på ein hund fordi den hadde for korte ører….men den levde lenge og hadde jernhelse og alle andre gode egenskaper til stades.
Det vi ser med det blotte auge er ikkje alt. Det ein kan oppfatte er det beste(fenotypen) er jo berre det man ser og ikkje genene. Akk den som kunne få tatt ein gentest for alt...men dit kjem vi aldri (i vår tid).
Når man velger ut så velger ein kombinasjonen av gener og miljø som laga det ein oppfatter å vere best. Men kanskje hadde den som du synes såg bra ut eit uheldig miljø å vekse opp i? Her er mange fallgroper å dette i for å miste gode gener.
 
Vi må passe oss for å velge berre dei "beste" hundane (eller drive innavl/linjeavl) for då opprettheld oss ikkje ein stor nok genpol (alle dyr ein kan avle på med sine gener og alleler). Då vil vi til slutt innsnevre genpolen og redusere antal dyr vi har å avle på og det vil då dessverre også gå ut over vår evne til å forbetre kvalitetane(utsjånad/ helse osb.). Ved også av og til avle på «mindre perfekte» kan vi hindre innsnevring. Det siste vi vil er nemlig å sitte på for liten genpol for det går ikkje an å avle seg ut av helseproblem utan å ha genetisk variasjon nok.
 


Så... i mellomtida at eg driv med litt sjølvstudium…venter eg spent på å få gå på oppdretterseminar i NCk i haust for å bli betre på dette med avl og oppdrett :)
 
Kilder:
https://www.instituteofcaninebiology.org/blog/archives/01-2019

Etter å ha lest både ditt og datt så forstår eg litt meir men også litt mindre. Dette med arveganen til SM er veldig komplisert... Men eg har tru på at det å avle på eldre symptomfrie hunder er vegen å gå uansett scanning eller ei.
Meir tør eg nesten ikkje ha meining om akkurat no for her er det mykje som fortsatt er uvisst. Ein gentest kan vi iallefall sjå langt etter fordi det er så multipolygenetisk(mange faktorer som speler inn).
​
Det er dog ting ein kan vere sikker på og det er at for å påvise om ein hund har SM så må det ligge ein MR-scan til grunn. Symptoma er ikkje nok for det kan vere alt frå allergi og ryggvondt til PSOM berre for å nemne noken få grunner. Og...her er viktig at det blir scanna slik at ein kan lære meir!
Ein annan ting er at det ikkje er berre ein cavaliersjukdom. Fleire kortsnuta raser(brachycephalisme) kan stri med dette; cavalier-blandinger, griffon bruxellois, affenpinsher, chihuahua, yorkshire terrier, maltese, boston terriers, fransk bulldog, pug, pomeranian og brachycephaliske katter.

Personlig kjenner eg enda ikkje noken med hund med SM men eg har hørt om eit par tilfeller blandt felles kjendte. Ei unødig opplysning kanskje...men vi må ikkje gløyme at det er hjerte til cavalieren som er den største utfordringa (MVD). Der trur eg også vi er på god veg til å avle oss ut av det med seleksjon, men det tek nok si tid. 

Juhuu!! Eg har bestått eksamen på kurset "Adferdsproblemer hos hund" med Emma Garlant i HunOmHund!!!
Dette er tredje kurset eg går med Emma i år og eg anbefaler kursa hennar på det sterkaste!! Sjå HER

​Hvis Ally er drektig er planen å behalde ei tispe på for. Eg har stor tru på denne kombinasjonen mellom Ally og Pondus. Draumen er at det kan gi ei fin tispe som vi kan ha eit par kull på når tida kjem at ho er gammal nok(3 år) og frisk(tatt alle tester). Då er det slik at vi skriv forvertsavtale med den som overtek ho. Ho blir då gitt bort til ein familie som vil ha ho som sin egen på vilkår som fins i avtalen. Det er å halde ho i god form på alle måter, stille ho ut, samt ta ho på alle helsesjekker som ho treng. Dette er ein fin måte å få ein flott hund som har potensiale i utstilling og som eg trur på vil bli ein god kandidat for rasen.

Det må vere noken som bur ikkje så alt for langt frå oss slik at vi kan halde god kontakt, passe ho her, ta ho ev med på utstilling osv. Ho må vere godt vand med oss for det er her ho eventuelt skal ha sine kull, då må ho bu her i ca 2 månader (eventuelt delvis). Du kan lese meir om det å vere forvert det her.
Er dette noke du kunne tenke deg så følg med om det blir kvalper her til jul ;)

I dag blei Anemone augelyst og Bonnie fekk vaksine.
Anemone hadde friske og fine auge og alt var heilt topp bortsett frå eitt augehår på kvart auge som var feilstilt. Så fanns det ein liten einslig liten ufarlig fold, ingen fare altså berre ho når den tid kjem får ein  kavalierherremann fri for slikt. Så då ligg friattesten på auge i DogWeb :)
​
​Så til dagens herligste nyheiter:
​Bonnie sitt kne er friskmeldt! Hadde eg vore litt framsynt så hadde eg hatt med papirer frå klubben med meg og fått ein attest på det men pytt, det kan eg gjere seinere. No veit eg iallefall med sikkerheit at problemet med kneet som Bonnie hadde i vinter ikkje er noke arvligt og ho kanskje også ein dag kan bli mamma! :))))))

I helga har eg vore på oppdretterseminar arrangert av Norsk Cavalierklubb. Det var eit veldig bra seminar med foredrag av kardiolog Liva Vatne om siste nytt innan hjerte; sjukdom og forskning. Det var foredrag av veterinær Malene A Osufsen om tannhelse -gjett om eg kom heim og pussa ekstra godt tennene til mine søte små !!
Så var det diskusjoner og oppretters time samt status frå styre og avlsråd. Det er gjort mykje godt arbeid dei siste par åra og eg gler meg på vegne av alle cavalierer og eigere, og håper og trur på at godt oppdretterarbeid vil bere frukter dei neste åra framover.

Tusen takk for eit kjekt seminar å få vere med på!

Eg er så heldig for eg har gått kurs hos Emma Garlandt som er superflink lærer og hundetrener/forleser/blogger - Eg anbefaler virkelig hennar kurs: HunOmHund
Då har eg sjølvsagt også meldt meg på dei neste to kursa... ;)
Eg MÅ berre få skryte litt av meg sjølv og legge ut nokre av kommentarane frå Emma på del 2 av eksamen min:

"Oppgave 2) Du møter en mann på bussen ...
Digger svaret ditt! Så innmari gjennomtenkt! Noe som også skiller seg veldig ut er dette:
“Hvis hunden absolutt ikkje trives med det så bør den slippe og alltid beskyttes fra barn”. Det
er noe mange glemmer. De SKAL ha hunden til å slutte å være redd. Men man kan ikke
bestemme slikt, for de er ikke maskiner. I noen tilfeller må man derfor bare innse at det er
best å skjerme. BRA, Unni!
Oppgave 3) Fortell dine refleksjoner når du hører utsagnet «La hunden være hund!»
Dette svaret er poesi. Kombinasjonen av kloke tanker og vakkert mål. Virkelig! Kan liksom
høre at det blir lest opp.
Skulle jeg ha fremhevet ett eneste avsnitt, må det være dette:
Ein hund er hverken ulv eller menneske, vi bør alle lære oss forskjellane for å få bedre
forståelse for adferd. Først då vil vi kunne skjøne feks at ein hund ikkje glad men er stressa
og eigentlig har det vondt.
Fantastisk! Full skår på denne delen!
Har du tenkt på å jobbe som atferdskonsulent, forresten? Eller gjør du det?"
​

...og det kan for enkelte vere veldig veldig behagelig... :)
Kiropraktor Harriet har massert og kjent på alle tre. Anemone demonstrerer nytelse på massasjebenken ;)

Alle tre skal no gjere nokre øvelser slik at dei blir sterke og gode i kroppen sin der dei treng litt ekstra oppmerksomheit. Bonnie som hadde vore med Harriet før ein gong hadde allereie store endringer og vi håper at kneet som ho fekk låkt i blir like sterkt som det var. Ally hadde også litt stivheit i ryggen og skal tilbake for ein sjekk litt seinare. 
Alt det beste for mine tre søte små <3 

Vi må berre beklage her i frå til alle som har besøkt oss/ringt oss og sendt oss mail om at dei vil gjerne ha kvalp....det blir ikkje kvalper i juni hos oss... :(

Det viser seg at Ally var enten veldig tidlig ute med å få eggløsning eller så har ho klart og lurt meg. Ho blødde nemlig nesten ikkje denne løpetida og derfor har eg nok bomma...
Så har vi vore ekstra uheldig med at det kom helg i mellom der vi burde fått vite resultatet av progesteromtesten.
Det hjelpte ikkje det slag at prøva vart stoppa i tollen på veg til Laboklin i Tyskland...
Svaret eg fekk kl 14:15 i dag var at løpet er over og ho hadde eggløsning fredag morgen  :(
Å reise heilt til Stavanger blei då derfor nesten bortkasta og sjangsen blei for liten til at det var verdt det.

​Skikkelig surt...og eg er veldig lei meg :(

Men vi skal vere meir obs på neste løpetid om eit halvt år...det er berre å vente...